Als een hond aan de voet van de baas,
veilig in de schaduw van de vleugels van de Adelaar.
Maar de waarheid achterhaald de leugen,
en sta je nu als een houten Pinokkio met een lange neus.
Vervlogen tijden van onpartijdigheid,
neutraal terein in een wereld vol gehuil en gedood.
Vervlogen tijden van eigen keuzes maken als land,
WO1, toen het volk nog niet monddood werdt gemaakt.
Een schreeuw naar vrede,
een roepend verlangen naar eerlijkheid
En een gil om liefde.
Helaas is de politiek doof.....
De broer van het goudgelokte lentekind
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten